EEN BEETJE GESCHIEDENIS

Het “Îlot Sacré” (Heilig Eilandje) ligt noordwestelijk van de Grote Markt van Brussel. Deze wijk ontstond als zodanig in 1960 als gevolg van een Koninklijk Besluit ter bescherming van de straten en gevels in de onmiddellijke buurt van de Grote Markt tegen eventuele stedenbouwkundige moderniseringsprojecten.

Waarvoor diende dat Koninklijk Besluit? In het begin van de jaren 50 bereidde Brussel zich voor op de organisatie van zijn Expo 58, de wereldtentoonstelling. De leidinggevenden van die tijd wilden het stadscentrum moderniseren om het verkeer en de doorstroming van bezoekers rond de Grote Markt vlotter te laten verlopen.

De Beenhouwersstraat, de Predikherenstraat en hun gebouwen zouden gewoon verdwijnen, maar gelukkig werd dit tegengehouden! Om dwaze ideeën op stedenbouwkundig niveau te voorkomen, lanceerden burgemeester Lucien Cooremans en zijn schepen van openbare werken het plan om ‘eilandjes’ te creëren. De bedoeling van dit plan was alle modernistische constructies te verbieden en de bestaande gevels te behouden.

Het Îlot Sacré omvat exact 5 straten :

Découvrez son histoire en déambulant dans la Petite Rue des Bouchers: les façades des rez de chaussée en cours de rénovation sont recouvertes d’affiches monumentales, contant au gré de la ballade l’histoire du quartier. 

De Beenhouwersstraat

De Korte Beenhouwersstraat

In de middeleeuwen woonden er varkensslagers, worstenmakers, en misschien ook een enkele echte slager. Op de eerste verdieping van nummer 30 bevond zich de jazzclub “La Rose Noire”, waar Jacques Brel zijn eerste successen boekte in 1953.

Het was in 1966 dat het beroemde Marionettentheater van Toone, aan het eind van de Schuddeveldgang, zich vestigde.

Predikherenstraat

De Predikherenstraat werd in het begin van de 18de eeuw aangelegd door de moestuinen van de Predikheren, die een klooster in de Schildknaapstraat hadden.

Greepstraat

Deze straat wordt vanaf 1368 onder de naam ‘Gripstraete’ of ‘Grijpstraete’ vermeld. ‘Grijp’ staat voor ‘greep’, maar ‘grip’ verwijst eerder naar de heraldische griffioen.

Op nummer 41 had je het café “À l’Aigle d’Or”, waar op 28 september 1830 de tweede versie van het Belgische volkslied ten gehore is gebracht, gezongen door de componist ervan, François Van Campenhout.

Grétrystraat

In de Grétrystraat, bevond zich de ingang van het beroemdste vermaaksoord dat Brussel ooit gekend heeft: de Pôle Nord  ijspiste die het voorjaar veranderde in een enorme theaterzaal de Palais d’Eté, met 2.000 zitplaatsen, waar schitterende variétévertoningen werden gegeven.

Van 21 november tot 24 december, elke dag behalve maandag.

Van 12 tot 19 uur (18.30 voor Kewlox)
Korte Beenhouwersstraat en Predikherenstraat